လမ္းခြဲ

ခုဆို ...
သူ႕ရဲ႕ မိုးတိမ္ေရာင္ ပါးျပင္မွာ
ဆည္းဆာခ လို႔ ...
အပင္ကေလးရဲ႕
အေရွ႕ဘက္ တစ္ခြင္ဟာလည္း
မိႈင္းညိဳ႕ အုပ္ဆိုင္းကာ

သစ္ရြက္တို႔ က်ီစယ္မႈကိုေတာင္
မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ကိုယ္တို႔ေတြ နာက်င္ခဲ႔ရျပီ

ေ၀းရျပီ ...
စကားလုံးေတြက စိမ္းစိမ္းျမျမ
အၾကည္႔ေတြ႕က ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနဆဲပဲ
သြားေတာ႔ ကေလးရယ္
ထပ္တူမက်ျခင္းေတြရဲ႕ ရလဒ္ဆိုးေပါ႔
မင္းကတစ္လမ္း  .....
ကိုယ္က တစ္လမ္း .....

သြားသူကေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း
ဒဏ္ရာနဲ႔ က်န္ခဲ႔ရသူကေတာ႔
သစ္ပင္ကေလးရယ္
ခုံတန္း ျပာျပာကေလးရယ္
ကိုယ္ရယ္
မသိမ္းႏိုင္ခဲ႔ တဲ႔ မ်က္ရည္ အခ်ဳိ႕ရယ္ ....။