ငါ႔အိမ္ပါလား
ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ေတြ တေရးႏိုးမွာ
ငါ႔လက္မွာ မင္နီေတြတေထြးၾကီးနဲ႔
တိုင္ကပ္နာရီက
လူမ်ဳိးျခား စံေတာ္ခ်ိန္ၾကားရတယ္
ငါအိမ္ကေလးကို လြမ္းေနတယ္
တိုးတက္ဖို႔ပါကြယ္
ခံစားခ်က္ေတြ နင္းျပီ
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ တံခါးေပါက္ဆီ
ဒဏ္ရာေတြရင္းျပီး ထြက္လာခဲ႔တယ္
ငါ႔အိမ္ကေလးကို လြမ္းတယ္
ျပန္မေရာက္ႏိုင္ဖို႔
ေသခ်ာတဲ႔လား
ျမဴမႈန္ဆန္ဆန္ ေလာကဓံမွာ
ေလွာ္တက္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔
အသက္ရႈသံအတြက္ ေလွာ္ခတ္ေနရတယ္
ငါအိမ္ကေလးကို လြမ္းတယ္
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္
ျပန္သြားသူေတြျမင္တိုင္း ရင္ထဲမွာနင္႔တယ္
ငါသာ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ဆို
အိမ္ကို ျပန္တယ္
အခုေတာ႔ ငါဟာ
ျပန္မလွည္႔ႏိုင္တဲ႔ ျမွားတစ္စင္းလို႔
မဆုံးႏိုင္တဲ႔ ပစ္မွတ္တစ္ခုဆီ
ဦးတည္ ၀ပ္တြားေနရတယ္
ငါလြမ္းတဲ႔
အိမ္ကေလးေရ
ပင္လယ္လႈိင္းလုံးေတြကို ေက်ာ္ျပီး
ျမစ္ကမ္းေဘးကို လာခဲ႔ကြယ္
မျမင္ရေပမယ္႔
ငါ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ မင္းကို ေသခ်ာေထြးဖက္ခ်င္တယ္
********
0 comments:
Post a Comment